Jak wiesz, pierwsze wrażenie można zrobić tylko raz. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze rozpocząć pierwszą rozmowę ze Świadkiem. W związku z tym, że zazwyczaj kontakt nawiązuje się przez telefon, warto pamiętać, aby mówić głośno i wyraźnie – Twoimi rozmówcami będą często osoby starsze. Przedstawiając się, powołaj się na osobę lub instytucję, od której masz kontakt. Powiedz też parę słów o projekcie, w ramach którego chcesz przeprowadzić wywiad, i wyjaśnij ogólnie, jak będzie wyglądało Wasze spotkanie. Upewnij go, że niedługo po spotkaniu rozmówca otrzyma zarówno samo nagranie, jak i jego transkrypcję (jeżeli sobie tego zażyczy). Nie zapomnij wspomnieć, jak ważne jest dla Ciebie to, że zgodził się podzielić się z Tobą swoją historią.
Zapytaj Świadka, gdzie chciałby się spotkać, gdzie czułby się najbardziej komfortowo. Możesz delikatnie zasugerować, że najodpowiedniejszym miejscem byłoby jego mieszkanie – przede wszystkim ze względu na duże prawdopodobieństwo zapewnienia względnej ciszy, ale też na obecność pamiątek, które mogą przywoływać różne wspomnienia. Dla Ciebie plusem takiego rozwiązania byłaby możliwość dostrzeżenia rzeczy nawiązujących do spraw, o których Świadek być może nie powiedziałby Ci sam, uznając je za oczywiste.
Pamiętaj, by wziąć poprawkę na to, że Świadek zdecyduje się wygłosić przed Tobą coś w rodzaju wykładu o historii opozycji antykomunistycznej (oczywiście w dobrej wierze – zawsze zakładajmy dobre intencje!) A Tobie chodzi przecież nie o wiedzę książkową, ale o osobiste przeżycia danej osoby. W takiej sytuacji warto naprowadzić Świadka na dobre tory jakimś pytaniem, na które odpowiedzi nie znajdzie się w podręcznikach (np. „O czym rozmawiał Pan z kolegami w czasie strajku?” albo „Jak wyglądało pomieszczenie, w którym drukowała Pani ulotki?”).