Kolada Leszek

Leszek Kolada – ur. 1942 w Janowie Podlaskim, w rodzinie związanej ze słynną stadniną koni (dziadek pracował w niej jeszcze przed I Wojną Światową). Wielu członków rodziny było artystycznie uzdolnionych – ojciec ukończył studia w Poznaniu i w 1952 r. dostał zatrudnienie w Operze Wrocławskiej. Syn nie poszedł w ślady ojca, zainteresowany sportem – był rekordzistą Polski juniorów w rzucie dyskiem – zdał na AWF i od 1965 r. uczył wychowania fizycznego w SP 63. i 103. Poglądy młodego Leszka były zdecydowanie antykomunistyczne – dziadkowie i rodzice opowiadali o okupacji sowieckiej i słuchali zagranicznych rozgłośni radiowych. W czasie protestów studenckich w marcu 1968 r. Kolada wspomagał swego przyjaciela, jednego z wrocławskich liderów, Jacka Jakubca, wożąc go lub rozwożąc ulotki i materiały strajkujących. Musiał się ukrywać, przez co został zwolniony z pracy. Po amnestii został przyjęty jako nauczyciel w-f na Politechnikę Wrocławską, gdzie pracował do emerytury. W 1980 roku był członkiem „Solidarności” PWr, w stanie wojennym działał aktywnie jako łącznik Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego z represjonowanymi i ich rodzinami, przekazując im pomoc materialną i wiadomości. Docierał do ukrywających się działaczy „Solidarności” i Solidarności Walczącej. Mocno związany z o. Adamem (Terencjuszem) Białkiem OFMCap i parafią św. Augustyna przy ul. Sudeckiej oraz duszpasterstwem „Pod Czwórką”. Jego ojciec z kolei współorganizował msze za Ojczyznę, na których, jako śpiewak Opery Wrocławskiej, zapewniał oprawę muzyczną.

Od 2007 roku na emeryturze (choć pracował jeszcze kilka lat), często podróżuje, zwłaszcza do Czech, których piękno, architekturę i kulturę odkrywa wraz z małżonką.